آخرین مطالب
امکانات وب
هدف ثابت و مستمر امام حسین (ع) که در سرتاسر حیات خود آن را چه به عنوان امام مسلمانان در دوره امامت و چه به عنوان انسانی برجسته و مطیع الهی در حیات پدر و برادر خود دنبال می‌کرده است، برپایی و حیات دین در جامعه بوده است و در راه وصول به آن از هیچ اقدام و جهادی فروگذار نمی‌کرده است و این رشته‌ای است که همه امامان معصوم (ع) را به هم پیوند داده است.
حضرت رضا (ع) در فرازی از حدیثی که در شأن امام بیان کرده‌اند می‌فرمایند: «... الإمام أمین اللَّه فی خلقه و حجّته علی عباده و خلیفته فی بلاده و الدّاعی الی اللَّه و الذّاّب عن حرم اللَّه...؛ [6] .امام امین الهی بین مردم و حجّت خداوند بر بندگانش و جانشین او در سرزمینها و شهرهایش و دعوتگر مردمان به سوی خدا و مدافع از حریم الهی است.»
مطابق این حدیث، مقصد اصلی هر امامی، هدایت افکار و مصون ماندن حریم الهی است که بدین منظور به اقدامهای مناسب دست می‌زدند. اینکه بسیاری در ارزیابی هدف حسینی به راههای مختلف رفته‌اند و در این ارزیابی دچار مشکل شده‌اند، همین است که آنها گاهی اهداف تاکتیکی آن حضرت را به جای هدف استراتژیک او پنداشته‌اند، ولی آن را همخوان با تمامی مراحل نهضت آن حضرت نیافته‌اند و این خود از لغزشگاههای اساسی در بررسی هدف این نهضت مقدس‌است.
توجه به مقصود اصلی آن حضرت در این قیام، همچون رشته‌ای که تمام اجزای به ظاهر ناهمگون آن را برهم پیوند می‌دهد و واحدی منظم و همدفمند را به وجود می‌آورد، ما را از ابتلای به تحلیلهای یکجانبه و عقیم در این باره باز می‌دارد، و همین هدف ثابت است که انقلاب حسینی را به مواضع و اقدامهای سایر امامان علیهم‌السلام مربوط می‌کند که اگر هر یک از آن بزرگواران در وضعیت آن حضرت بودند، همان کار را می‌کردند، همان سان که اگر او نیز در اوضاع حاکم بر زمان هر یک از آنان بود همان راهی را که آنان پیمودند دنبال می‌کرد.
همسفر تا بهشت...برچسب : نویسنده : akhlagh1a بازدید : 252