(فرض الله المشى على الرجلين الى طاعته لا الى معصيته)؛
«خداوند بر پاها واجب كرده كه همواره به سوى اطاعت پروردگار گام بردارد و هرگز به طرف معصيت و نافرمانى خداوند حركت نكند.»
خداى تبارك و تعالى در قرآن كريم مى فرمايد:
و تشهد أرجلهم بما كانوا يكسبون؛
«پاهاى آنها به آنچه انجام دادهاند گواهى مى دهد.»[1]
با پاها روى زمين راه مىرويم، در آب پا مىزنيم، از كوهها و درختها بالا مىرويم، ولى بايد از حركت به سوى گناه و معصيت به شدت پرهيز كنيم.
روايت جالب و جامع امام جعفر صادق عليه السلام كه فرازهائى از آن را در شش بخش آورد ه ايم، بهترين تصوير و والاترين نمونه فضائل اخلاقى و صفات برجسته انسانى را براى ما ارائه مىدهد، و دين را مرادف و مساوى با اخلاق عاليه انسانى معرفى مىكند و انسان را تنها در صورتى مؤمن مىشناسد، كه از صفات زشت كينه توزى، خودخواهى و خودمحورى پيراسته باشد و در برابر جامعه بشرى احساس مسئوليت نمايد و معيارهاى عقلى، عاطفى، روحى و جسمى را دقيقا رعايت كند، به طورىكه هر عضوى را در مورد خود به كار ببرد، هر غريزهاى را در محدوده خود به كار بگيرد، و از حدودى كه براى آن تعيين شده تجاوز نكند. اين همان اسلامى است كه بر رسول گرامى اسلام حضرت محمد بن عبد الله صلى الله عليه و آله و سلم نازل شده است، كه خود مى فرمايد:
(انما بعثت لاتمم مكارم الاخلاق)؛
«جز اين نيست كه من براى تكميل فضائل اخلاقى برانگيخته شدم.»
اگر جامعه اسلامى تعاليم عاليه اسلامى را براساس اين حديث و ديگر كلمات گهربار امامان اهلبيت را بياموزند، راه حل صحيح و اساسى همه مشكلات زندگى را در آن خواهند يافت.[2]
[1] ( 1)- سوره يس، آيه 65
[2] مغنيه، محمدجواد، معيارهاى اخلاقى در فقه امام جعفر صادق (عليه السلام)، 1جلد
برچسب : نویسنده : akhlagh1a بازدید : 228