آخرین مطالب
امکانات وب
همانا ذکر مصایب سالار شهیدان حسین ابن علی (ع) و اعوان و انصار آن حضرت در واقعه جان‌گدازِ کربلا شعرای معتقد ـ چه شیعه و چه سنی ـ را بر آن داشته است که شعریا اشعاری درباره این حادثه دلخراش بسرایند ما در این‌جا به برخی از آنها اشاره‌ای داریم.
سیف فرغانی از پیروان امام ابو حنیفه (نعمان) از شعرای اهل تسنن، سروده است:ای قوم در این عزا بگریید بر کشته کربلا بگرییداز خون جگر سرشک سازید بهر دل مصطفی بگرییدوز معدن دل به اشک چون در بر گوهر مرتضی بگرییدبا نعمت عافیت به صد چشم بر اهل چنین بلا بگرییددل خسته ماتم حسینید ای خسته دلان هلا بگرییدمرثیه دوازده‌بند مولانا محتشم کاشانی درباره فاجعه کربلا بسیار شور انگیز است:باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟
بازاین چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین بی نفخ سور خواسته تا عرش اعظم است‌صباحی بیدگلی نیز ترکیب بندی دارد در رسای شهیدان کربلا:این رفته سر به نیزه اعدا حسین توست این مانده در زمین به تن تنها، حسین توست‌این آهوی حرم که تن پاره پاره‌اش در خون کشیده دامن صحرا، حسین توست‌مرثیه‌های شورانگیز وصال شیرازی نیز به سبک محتشم کاشانی است:این جامه سیاه فلک در عزای کیست؟ وین جیب چاک گشته صبح از برای کیست؟
این جوی خون که از مژه خلق جاری است تا در مصیبت کی و ماجرای کیست؟قاآنی شیرازی نیز در مصیبت حضرت ابا عبدالله (ع) سروده است:باردچه؟ خون‌که؟دیده چسان؟ روز و شب، چرا از غم، کدام غم؟ سلطان اولیاءنامش که بود؟ حسین، ز نژاد که؟ از علی مامش که بود؟ فاطمه، جدش که؟ مصطفی‌در رثای شهدای کربلا ناصرالدین شاه قاجار سروده‌ای دارد:خرم دلی که منبع انهار کوثر است کوثر مجاز دیده پر اشک بهتر است‌نام حسین و کرببلا هر دو دلرباست نام علی اکبر از آن دلرباتر است‌رفتم به کربلا به سر قبر هر شهید دیدم که تربت شهدا مشک و عنبر است
همسفر تا بهشت...برچسب : نویسنده : akhlagh1a بازدید : 231