ترس و خوف پسنديده، خوف و خشيت از عظمت خدا و ذات كبرياى اوست كه در اصطلاح به آن «رهبت» گويند و نيز خوف از گناهان و معصيتهاست. هر اندازه معرفت انسان به ذات بارىتعالى بيشتر باشد و عظمت و قدرت او را درك نموده باشد، خوف او زيادتر مىشود؛ زيرا كمال معرفت در دل و جان اثر مىگذارد. إنما يخشى الله من عباده العلماء إن الله عزيز غفور؛[1] فقط از بين بندگان خدا، دانشمندان حقيقى از او بيم دارند. رسول خدا صلى الله عليه و آله مىفرمايد: انا اخوفكم من الله[2]؛ ترس من از خدا، از همهى شما بيشتر است. همچنين مىفرمايد: من كان بالله اعرف كان من الله اخوف[3]؛ هركس معرفتش به خداى متعال بيشتر باشد، خوف ,خوف,پسنديده,خوف,خدا ...ادامه مطلب
ناگفته نماند كه خوف از خدا نبايد بيش از حد متعارف باشد كه به حد قنوط و يأس و نوميدى از رحمت خداى رحمان برسد؛ و اين ناپسند و مذموم است و چه بسا موجب زياد كردن گناه و شايد كفر و ضلالت گردد؛ چنانكه بعضى از گناهكاران مىگويند: مىدانم كه جهنمى هستم و خدا مرا نمىبخشد. اينگونه گفتار، در احاديث و آيات، نهى شده اند. خداوند تعالى مىفرمايد: قل يا عبادي الذين أسرفوا على أنفسهم لا تقنطوا من رحمة الله إن الله يغفر الذنوب جميعا إنه هو الغفور الرحيم؛[1] بگو اى بندگان من كه بر خود اسراف و ستم نمودهايد، از رحمت خدا نوميد نشويد؛ به راستى خداوند تمام گناهان را مىآمرزد؛ زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است. ,نبايد,خوف,خدا,يأس,رحمت,برسد ...ادامه مطلب